9 Mart 2016 Çarşamba

Herkes "çiçek" büyütemez! Emek ister

Birini sevmem ne işe yarıyacak?
Anlamıyorsun..
Dalından kopan çiçeğe dokunmayan bir insan, toprağına sarılmış gülü mü buducak. Bak yine anlamadın..  Soğuğa açılan bir pencerenin kenarına bıraktığı Sarracenia'yı hatırlıyor musun ? Hani bir türlü büyütemediği şu çicek, onu bile öldürmüşken. Dikenlerim var dallarım da ruhumda... Bir gül toprağından ayrı yaşayamaz iken, su vermedi.  Dikenlerine dokunduğun da seni yutan çiçeğine acımadı kadın..  Yaptıklarını izledi susuz ve aç kaldı yine de düştüm  demedi. Kendi dikenlerine sarıldı..  Kanayarak kopardı dallarından ağladı susmadı belki de ama başkasına sarılmadı. Bu kadar kana bulanmışken temizlenemedi.. Su istedi en çok sevdiğini, sadece su da eskisi kadar temiz değildi kadın kokuyordu. Su kadını zehirlemiş, kadın zehrini suyla yıkamıştı.  Su dikenleri büyüttü kadın temizleyemedi...  Yok oluşlar körükler derin acıları. Alışmak zaman alır, artık sevmek aldanıştır.  Şimdi sana bir çicek veriyor kadın onu eğit büyüt diye bu dikenlerle bir orkide olamaz belki de.. toprağına ek ki tohumunu, sen de inan yeniden yeşereceğine...
Kadın suyu ırmak yaptı...
Kalbiniz de büyütün gözünüzde değil. Yüreğinizle inanıp aklınıza koyun ki sevmek bu kadar zor olmasın..