Aforoz

Düşün...
Gece elbisemle oturmuş kaldırıma,bir elimde kitap bir de kahvem baş başayız.. Absürt mü? Standartları bozmak mı absürt olan.. yoksa farkının farkına varılmasını düşünmeden sen olduğun için makyajsız o şık elbisenin içinde olman mı?
İşte bütün sorun burada başladı...
Topluma dayatılan bilindik bir kural olmadığın da ön yargının kurbanı olursun.. Hayır hayır.. Ben farklıyım demiyorum be çocuk ben kural değilim diyorum.. Gelen bir mesaja cevap vermediğimiz de herkes ağlarken gülümsediğimiz de ağladıktan sonra evet ben ağladım dediğin de hatta yalan söyledim! demeyi öğrendikten sonra doğruların için bir saygı beklemediğin de makyaj yapıyoruz sadece..
Gözün bir çok kez aynı noktaya daldığında o heyecan hiç bitmesin isterken biter mesela.. Biteeeer tabi ki.. Hadi bir oyun oynayalım.
Defalarca seni heyecanlandıran bir şeye bak.. Buldun mu!
Herkes mutlaka bulur hemde hiç beklemediği bir anda.. İşte yanlış burda başlıyor, zaman hiç şaşmaz, sadece şaşırtır..
Daha dikkatli bakarsan görebilirsin..
Aslında sen o an bunu istedin ve buldun, nasıl acı istediğimiz de acıyı hissediyorsak.. Şimdi de büyüleyici bir şeye inanmak istedik..
Sonuç.. bitti mi? Demek ki beynimiz de ki kurallar da bizmişiz.
Herkes sevilmek ister ama en çok saygı beklediğini söyler..  Sevgi verirsin ama saygı yok..  Saygı neden mi yok.
-Cüzdanın da arıyorlar...
Ben bir kural değilim cüzdanım da saygı bedenim de aşk bulamazsın çocuk..
Zaman seni kontrol etmeye başlağın da kural olursun, zamanı kontrol etmeyi öğrendiğin de kumanda.. Hayır  liberal değilim liberteryenlere çoğulculuk ve tarafsızlık felsefesinin örneğiyim.
Ben Aforoz edilenim..